علیرضا رضایی- اصولاً امت قهرمان‌پرور خوششان می‌آید که یک چیزی در ایران ممنوع بشود بعد همه بروند از آن استفاده بکنند. چه بسا هم که برایشان بهتر است که یک چیزی ممنوع بشود بعد بروند «دسته جمعی» از آن استفاده بکنند. یا اصلاً اوقات بیکاری با هم قرار بگذارند که از چیزهای ممنوع استفاده بکنند و حتی پیش آمده که استفاده از چیزهای ممنوع مهم‌ترین کاری است که یک امت قهرمان‌پرور می‌توانسته در طول روز انجام بدهد.

حالا مدتی است که خبر خوش هسته‌ای رسیده که وایبر ممنوع شده و به همین دلیل میلیون‌ها نفر از همان امت، از آن استفاده می‌کنند و البته هر روز هم خبرهایی از دستگیری افرادی که از طریق وایبر در حال جنگ نرم هستند به گوش می‌رسد. خب حالا سوال مهم این است که اگر وایبر به همین راحتی‌ها قابل کنترل است که هی به‌خاطرش آدم دستگیر می‌شود خب چرا قوه قضاییه به دولت گفته آنرا ببندد؟ اگر قابل کنترل نیست که پس جریان این خبرهای دستگیری افراد چی است؟

الآن ملت قهرمان پرور در مورد وایبر با چند مسئله‌ی مهم روبرو است:

یک- یک‌ماه پیش گفتند استفاده از وایبر مثل زنگ زدن از تلفن همگانی است: چهل نفر دارند گوش می‌دهند که شما چه می‌گویید که تازه بعضی‌ها هم شنود مکالمات دیگران دست خودشان نیست. در واقع از وقتی که شما صدای افتادن سکه در قلک تلفن را می‌شنوید، دیگران هم دارند صدای شما را می‌شنوند. بدبختی اینجا است که در مورد وایبر، دیگران، هم صدای شما را می‌شنوند هم صدای آنطرف خط را. حالا شما می‌توانید موقع شروع مکالمه، به نشانه ادب، هم با فرد آنطرف خط سلام علیک بکنید هم با شنوندگان محترم. میل خودتان است.

دو- یک هفته پیش گفتند تمام مکالمات وایبر «کد گذاری» می‌شود و شما در وایبر هرچی دلتان می‌خواهد به هرکی دلتان می‌خواهد بگویید. البته ما این حرف را بیشتر قبول داریم چون بلافاصله یکماه به مخابرات فرصت دادند که وایبر را از بیخ ببندد. بعدش هم درجا اعلام کردند که یازده فرد مسلح به وایبر دستگیر شده‌اند. ممکن است یک هفته بعد، در ملا عام دست یک نفر را که قصد داشت با وایبر مزاحم نوامیس مردم بشود را از کتف قطع بکنند و ملت هم خب از پنج صبح بروند تماشا.

سه- آقا جان مشکل این است که این وایبر ذلیل مرده متعلق به صهیونیسم جهانخوار اسراییل است که اگر این 1+5 نامرد می‌گذاشتند که ما فقط برای مصارف پزشکی به اندازه کافی اورانیوم داشته باشیم تا حالا ده دفعه اسراییل را از صفحه روزگار محو کرده بودیم این بدبختی‌ها را نداشتیم. یارو می‌زند پهپاد اسراییلی را سوت رمزگشایی می‌کند «با کمترین آسیب دیدگی» فرود می‌آورد زمین، می‌خواهی وایبر اسراییلی جنابعالی را رمزگشایی نکند؟

اصلاً اینکه هر روز می‌گویند یک چیزی «امن» است بعد پس فردایش هزارتا دلیل برای ناامن بودنش می‌آورند هم شده عین این چسب‌های لاغری که با حفظ سمت قد را هم بلند می‌کند. اگر صرف بکند روزی هزارتا «کارشناس» در وصف‌شان هزار ساعت حرف می‌زند. صرف نکند روزی دو هزارتا از همان کارشناس‌ها به همان چسب‌ها عه عه می‌گوید. شما اگر با کسی حرف خصوصی داری یا چیزی می‌خواهی بگویی که کسی نبیند برو دم در خانه‌اش. تازه صله رحم هم شده، ثواب هم دارد. یا به همان روش بیست سال پیش برایش نامه بنویس. به جان خودم نامه از تمام وایبر و این بدبختی‌ها معتبرتر است. برای اینکه بعداً در بازجویی جا برای انکار داشته باشی هم بالای نامه بنویس: ای نامه که می‌روی به سویش، از جانب من بزن تو گوشش!