تقریبا همه شما نام او را شنیدهاید. او مشهورترین و پرآوازه ترین دانشمند دهه انتهایی قرن بیستم است. استیون هاوکینگ فیزیکدان نظری، کیهانشناس، نویسنده بریتانیایی و مدیر تحقیقات مرکز کیهانشناسی نظری در دانشگاه کمبریج بود که کارهای علمیاش سابقهای بیش از چهل سال دارد. کسی که هیچ گونه تحرکی نمی توانست داشته باشد و حتی نمی توانست سخنی بگوید و تنها ابزار او برای ارتباط با دیگران دو انگشتش بود. بیشتر زندگیش را روی صندلی چرخدار سپری کرد اما مغزش تا زمان مرگ در حال کشف جهان بود. دور دنیا را از جمله به ایران سفر کرده بود. در کنفرانسهای علمی شرکت کرده و مدام در جنب و جوش بود. به او به خاطر خدماتش در تکامل بخشیدن به تئوری نسبیت، انیشتین دوم لقب داده بودند. او کوشید از تلفیق آن با تئوریهای کوانتومی فرمول واحد جدیدی ارائه دهد که توجیه کننده تمامی تحولات جهان هستی از ذرات ریز اتمی تا کهکشانهای عظیم باشد. اینشتین معتقد بود که چنین فرمول یا قانون واحدی باید وجود داشته باشد و سالهای آخر عمرش را در جستجوی آن سپری کرد اما به نتیجهای نرسید.
استیون هاوکینگ در سال ۱۹۴۲ در آکسفورد انگلستان به دنیا آمد و در همان شهر و در کالج آکسفورد، جایی که پدرش هم در آن درس خوانده بود، به تحصیل پرداخت. زمانی که او به دنیا آمد جنگ جهانی دوم بود و انگلستان در زیر بمباران های کشور آلمان بود. استیون هاوکینگ در خانوادهای از طبقه متوسط اما علاقهمند به علم رشد یافت. پدرش پزشک متخصص بود. در سال 1959 خانواده او به سنت آلبانز نقل مکان کردند و وی در آنجا به مدرسه سنت آلبانز رفت. با وجود آن که او همیشه توسط معلمین در انتهای کلاس نشانده می شد ولی دانش آموزان کلاس نام او را انیشتین گذاشته بودند.
استیون هاوکینگ در دوران نوجوانی با چند نفر از دوستانش یک قطعه از کامپیوتر را به گونه ای بازسازی کردند که معادلات ابتدایی ریاضی را حل می کرد.
استیون هاوکینگ در سالهای دهه ۶۰ که عصر طلایی علم، کشف فضا و پرتاب اولین ماهوارهها بود به فیزیک اختری و کیهانشناسی علاقهمند شد. به گفته هاوکینگ او در صدد درک عمق جهان بوده است.
در بیست و یکسالگی بیماری نادر و درمان ناپذیر او به نام ای.ال.اس تشخیص داده شد. بیماریای که سیستم عصبی و نخاع را نشانه گرفته و اعصاب حرکتی بدن را نابود میکند و فرد به تدریج فلج میشود. پیشبینی میشد که استیون دو تا سه سال بتواند در برابر این بیماری مقاومت کند اما او توانست سالها برای ادامه حیات مبارزه کند. خودش بعدها تعریف کرد که شبی که متوجه شد فقط مدت کوتاهی زنده میماند دچار کابوسی شد و در خواب دید که محکوم به اعدام شده است و او را برای اجرای حکم می برند و در آن موقعیت حس کرد که هر لحظه زندگی چقدر برایش ارزشمند است. بعد از بیداری به یاد آورد که در بیمارستان با یک جوان مبتلا به بیماری سرطان خون هم اتاق بوده و او از فرط درد چه فریادهایی می کشید. پس خود را قانع کرد که اگر به بیماری درمانناپذیری مبتلاست اما لااقل درد نمی کشد. آشنایی او با دختری به نام جین وایلد شاید بزرگترین موهبتی بود که میتوانست در ایام بیماری به کمک او بیاید. آنها عاشقانه یکدیگر را دوست داشتند، در سال ۱۹۶۵ ازدواج کردند، سه بار بچهدار شدند و جین پرستار و همدم استیون شد. استیون و جین در سال 1990 از یکدیگر جدا شدند و استیون با ایلین ازدواج کرد که از او نیز در سال 2006 جدا شد. استیون هاوکینگ از اواخر دهه ۶۰ بر روی صندلی چرخدار نشست. او در سال 1985 برای همیشه قدرت تکلم خود را از دست داد و از دستگاهی استفاده کرد که با استفاده از حرکت چشم و به کمک کامپیوتر صحبت می کرد. این دستگاه به هاوکینگ کمک می کرد که موقع سخنرانی با نگاه کردن به صفحه کامپیوتر سخنرانی خود را انتخاب کرده و انجام دهد.
استیون هاوکینگ شهرت و اعتبار علمی خود را مدیون محاسبات ریاضی پیچیده و بسیار دقیقی است که در مورد چگونگی پیدایش و تحول سیاهچالههای آسمانی یا حفرههای سیاه انجام داده است. هاوکینگ با قدرت اندیشه و محاسبات ریاضی چون و چرا ناپذیرش- نه فقط وجود سیاهچالهها را به اثبات رسانده و چگونگی شکل گیری و تحول آنها را نشان داده بلکه به نتایج جالبی در رابطه این اجرام با کیفیت وقوع انفجار بزرگ Big Bang در آغاز پیدایش کیهان دست یافته بود که در دانش فیزیک اختری و کیهان شناسی اهمیت بسزایی دارد و به عقیده صاحبنظران بنای این علوم را در قرن آینده تشکیل خواهد داد. در سال 1974 تحقیقات او نشان داد که سیاهچاله ها آن فضای تهی که دانشمندان پیشین باور داشتند نیستند بلکه آن ها دارای درجه حرارت و تولید تابش هستند و از آنجا بود که تابش هاوکینگ متولد شد.
پرفسور استفان ویلیام هاوکینگ در سال 1962 به عنوان دانشجوی دکترا وارد دانشگاه کمبریج شد و در سال 2009 بازنشسته گردید و تا زمان وفاتش مدیر تحقیق در ریاضیات کاربردی و فیزیک نظری بود. او همچنین عضو مرکز کیهان شناختی نظری دانشگاه کمبریج بود که در سال 2007 تاسیس شد.
استفان هاوکینگ کتابهای زیادی را به رشته تحریر درآورد از جمله: تاریخچه مختصر زمان(1988)، سیاه چاله ها و جهان های کودک(1993)، تئوری همه چیز(2002)، طراحی بزرگ(2010)، تاریخ مختصر من(2013) و غیره. کتاب تاریخچه مختصر زمان به 40 زبان ترجمه شده است.
استفان هاوکینگ در زمان حیاتش جوایز بسیاری را دریافت کرد از جمله: مدال Copley از انجمن سلطنتی، جایزه آلبرت انیشتین، مدال طلای انجمن سلطنتی نجوم، جایزه فیزیک پایه و جایزه دانش برای علوم پایه بنیاد BBVA. او عضو انجمن سلطنتی، عضو آکادمی علوم و عضو آکادمی ملی علوم ایالات متحده بود.
در سال 2009 مدال آزادی ریاست جمهوری ایالات متحده به او اهدا شد.
در سال 2017 زمانی که دریک کنفرانس در کمبریج جشن 75 سالگی استیون پاس داشته شد او گفت: این زمان شگفت انگیزی برای زنده بودن و انجام تحقیقات در زمینه فیزیک نظری بوده است.
معاون رئیس دانشگاه کمبریج استفان توتپه در مورد هاوکینگ گفت: پرفسور هاوکینگ یک فرد منحصر به فرد نه تنها در کمبریج بلکه در یرایر جهان به یاد آورده می شود. شخصیت او الهام بخش میلیون ها نفر بود….
در سایت دانشگاه کمبریج آمده است: او به عنوان یکی از درخشان ترین ذهن ها در جهان شناخته می شود. او در سراسر جهان به خاطر کمک هایش به علم، کتابهایش، نمایش تلویزیونی او، سخنرانی هایش و از طریق فیلم های بیوگرافی شناخته شده است. او در زمان فوت 3 فرزند و 3 نوه داشت.
Benedict Cumberbatch در مورد هاوکینگ گفت: او برای من و برای میلیون ها نفر در جهان الهام بخش بود.
مصاحبه او در سال ۲۰۱۴ با نشریه الموندو بسیار صدا کرد. او به طور قطع وجود خدا را انکار کرد و گفت: «ال موندو [به معنای جهان در اسپانیایی] حاصل پدیدههای علمی قابل توضیح است.» و «طبیعی است که پیش از درک دانش به خلق هستی به دست یک خداوندگار باور داشته باشیم. اما اکنون و در این عصر، دانش توضیحی مجابکنندهتر در اختیار ما قرار میدهد.» سپس خبرنگار «ال موندو» بازهم از نظریه پیشینِ هاوکینگ در کتاب «تاریخچه مختصر زمان» مبنی بر «کمک دانش به درک اندیشه خداوندگار توسط بشر» پرسید که هاوکینگ در پاسخ توضیح داد: «منظور من در آنجا این بود که اگر بر همه چیز عالم شویم، به درک اندیشه خداوند نیز نائل خواهیم آمد، با این قید که اساساً خدایی وجود داشته باشد، که این چنین نیست. من خداناباور هستم.»
او همچنین در سال ۲۰۱۱ اذعان کرده بود که «تنها شانس ما برای بقای بلند مدت، در کاوش و سفرهای فضایی است؛چرا که زندگی در زمین دیگر گرهگشا نیست».
استیون هاوکینگ در 14 مارچ 2018 و در سن 76 سالگی در خانه اش در کمبریج فوت کرد. او در مورد مرگ گفته بود: من هیچگاه از مرگ نمی ترسم اما عجله ای هم برای آن ندارم.
https://www.zoomit.ir/2017/5/6/156030/stephen-hawking-biography/
https://www.bbc.com/news/uk-43396008
https://www.cam.ac.uk/stephenhawking
https://www.britannica.com/biography/Stephen-Hawking