کمتر حوزه حساس و مهمی در ایران است که سپاه وارد آن نشده باشد و در آن دخالت نکرده باشد. از آموزش و رسانه و اقتصاد و امنیت گرفته تا حتی مسئله حساسی چون درمان و بهداشت. به همین علت شاید این سخن درست باشد که از سپاه پاسداران باید با عنوان «دولت سایه» یاد کرد. هر کاری که دولت انجام میدهد سپاه نیز به صورت موازی آن را پیش میبرد. البته روشن است که وقتی حمایت عالیترین نهاد جمهوری اسلامی یعنی ولایت فقیه را پشت سر خود دارند، این دخالتها خیلی راحت و بیدردسر و بدون زحمت پاسخگویی به افکار عمومی انجام میپذیرد.
همانطور که در بالا اشاره شد یکی از حوزههای مورد علاقه سپاه برای دخالت، حوزه حساس بهداشت و درمان است؛ حوزهای که سلامت و جان مردم در آن موضوع اصلی است و طبعا باید بهشدت تحت نظر باشد و افراد دخیل در آن در معرض راستیآزمایی باشند. وقتی ویروس کرونا در ایران همهگیر شد، بیکفایتی جمهوری اسلامی در کنترل این ویروس آشکار شد و یکی از نمادهای این بیکفایتی و ناکارآمدی که وجهه تمسخرآمیزی هم پیدا کرده بود، پدیدهای به نام «مستعان ۱۱۰» بود که توسط عالیرتبهترین فرماندهان سپاه پاسداران از آن رونمایی شد.
«حسین سلامی» - فرمانده کل سپاه پاسداران - در مراسم رونمایی از مستعان ۱۱۰ در فروردین ۱۳۹۹ گفت: «آنچه امروز ملاحظه میفرمایید پدیدهای نوظهور و منحصربه فرد است که بعد از شیوع کرونا در کشور توسط بخشی از بسیجیان دانشمند و بااخلاص توسعه پیدا کرده است. ... اساس کارکرد این دستگاه، اینگونه است که با استفاده از ایجاد میدان مغناطیسی یعنی استفاده از ویروس دوقطبی که داخل این دستگاه تعبیه میشود، هر نقطهای از محیط تا شعاع ۱۰۰ متر که آلوده به ویروس باشد، توسط آنتن این دستگاه قابل تشخیص است. به گونهای که آنتن دستگاه در مدت حدود پنج ثانیه موفق به کشف محیط آلوده میشود و سپس درست مقابل این نقطه قرار خواهد گرفت.»
همان زمان انجمن فیزیک ایران جرئت کرد و مستعان و کارایی آن را شبیه داستانهای «علمی تخیلی» دانست و گفت: «با وجود اینکه روشهای تشخیص و شناسایی با استفاده از مشخصههای فیزیکی مواد در علم فیزیک بسیار پرکاربردند، ولی دانش بشری در حال حاضر توان شناسایی و آشکارسازی ذراتی با ابعاد حدود ۱۰۰ نانومتر را از راه دور ندارد و چنین ادعایی باورناپذیر و در حد داستانهای علمی و تخیلی است.»
اگرچه مسائل مالی مربوط به سپاه پاسداران جزء اسرار مگو است، دستکم درباره مستعان در اخبار صداوسیما فاش شد که همین داستان مضحک علمی - تخیلی ۸۰۰ میلیون تومان آب خورده است. این هزینه سنگین خرج پدیدهای شد که اساسا هیچ نسبتی نه با کرونا داشت، نه با سلامت مردم و نه حتی با براهین علمی و فیزیکی که مرجع تشخیص آن نهادهایی همچون انجمن فیزیک است که واکنش آن را به مستعان در بالا خواندیم. وزارت بهداشت نیز از تایید این دستگاه سر باز زد و حتی خبرگزاریهای دولتی چون ایرنا زبان به انتقاد از این پدیده گشودند.
با این حال خیلی زود روشن شد که همین دستگاه کرونایاب در خرداد ۹۶ نیز به عنوان «دستگاه کشف سوخت قاچاق» معرفی شده بود و در سال ۹۷ نیز به عنوان «دستگاه بمبیاب» عرضه شده بود و حتی رسانههای مختلف آن را پوشش دادند. بعد نیز از اساس روشن شد که این دستگاه ساخته خود سپاه هم نیست و ساخت یک فرد انگلیسی به نام «مک کورمک» است که او نیز حدود هفت سال پیش به علت کلاهبرداری در انگلیس محاکمه شده بود!
به عبارت دیگر سپاه پاسداران دستگاهی را از یک کلاهبردار انگلیسی دزدیده است؛ آن هم پس از اینکه از سه چهار سال پیش تا کنون با عناوین متفاوتی از این محصول دزدیدهشده رونمایی شده است. احتمالا پیش و پس از این رونمایی منافع مالی وجود دارد که سپاه پاسداران حاضر میشود پا به میدان عرضه این محصول تقلبی و دزدیدهشده بگذارد و آن را از طریق بالارتبهترین مقام خود تبلیغ کند.
اکنون (آذر ۱۳۹۹) که حدود هشت ماه از عرضه رسمی مستعان میگذرد آمار کشتار کرونا در ایران رو به فزونی گذاشته است و حتی معاون وزیر بهداشت - رضا ملکزاده - به علت ناکارآمدی و بیکفایتی وزارت بهداشت و در حقیقت، مجموعه نهادهای مرتبط جمهوری اسلامی در کنترل ویروس کرونا، از پست خود استعفا داده است. در یکی از آخرین واکنشها نیز سخنگوی سازمان نظام پزشکی ایران در واکنش به مستعان گفته است: «اخباری در ماههای اخیر درباره دستگاه کرونایاب و امثال آن مطرح شده و اگر این دست مسائل حقیقت داشت، الان باید شاهد کنترل معنیداری بر شیوع ویروس کرونا بودیم. ولی شاهد افزایش آمار هستیم و صدمات انسانی نیز زیاد شده است.»
در این شرایط اسفبار باید پرسید از مستعان ۱۱۰ که قرار بود کرونایاب باشد چه خبر؟