تواناتک- آرون هیل سوارتز (Aaron Swartz)، مشهور به نابغه اینترنت، در هشتم نوامبر سال ۱۹۸۶ به دنیا آمد. او در سال ۲۰۰۰ و در سن ۱۴ سالگی نسخه اولیه آر.اس.اس را پدید آورد. آر.اس.اس به کاربران این امکان را میدهد که از تازهترین اخبار وبسایتها مطلع شوند. آرون از سه سالگی قادر به خواندن بود و زمانی که سه چهار سال داشت، پدرش، رابرت، کامپیوتر را به او معرفی کرد. از آن پس به گفته مادرش مانند دیوانهها به کامپیوتر چسبید. آرون که برنامهنویسی را از کودکی آغاز کرده بود، از طراحان اولیه وبسایت ریددیت است. این وبسایت یکی از غولهای اینترنت و از گستردهترین سایتهای خبری شبکههای اجتماعی در جهان محسوب میشود. روزانه میلیونها نفر از ریددیت بازدید میکنند و درباره موضوعات مورد نظر خود به تبادل نظر میپردازند. زمانی که آرون ۱۹ سال داشت، ریددیت توسط Conde Nast خریداری شد. در آنجا به او یک کامپیوتر دادند که نرمافزارهای غیرضروری در آن بود و گفتند که نمیتواند برنامه دیگری بر روی آن نصب کند به همین دلیل آرون دیگر به کار خود در آنجا ادامه نداد. پس از فروش ریددیت او به یک فعال سیاسی تبدیل شد.
اولین برنامهای که آرون با برادرش نوشت برنامه جنگ ستارگان بود. آرون به همراه برادرش ساعتها در زیرزمین مینشستند و این بازی را برنامهنویسی میکردند؛ اما فرق آرون با برادرش آن بود که برادرش، بن، دوست نداشت که کار انجامشده را دوباره انجام دهد؛ اما آرون همیشه چیزی برای اصلاحکردن و برنامهنویسی دوباره داشت. به نظر او برنامهنویسی نوعی شعبدهبازی بود و باور داشت که برنامهنویس میتواند کارهایی انجام دهد که افراد معمولی نمیتوانند.
بعدها وبسایتی به نام The Info به وجود آورد. هر کاربری که موضوع جالبی برای ارائه داشت میتوانست مطلب خود را در این وبسایت بنویسد؛ سپس کاربران دیگر آن مطلب را خوانده و اگر اشکالاتی در مطلب بود، آن را ویرایش میکردند. این وبسایت با ویکیپدیا فرق چندانی نداشت؛ اما پیش از آن پدید آمده بود. زمانی که آرون این وبسایت را ساخت، تنها دوازده سال داشت. این وبسایت در مسابقه مدرسهای موسوم به Ars Digital برنده شد.
یکی از مسائلی که آرون به آن علاقمند بود بحث کپیرایت بود. او با استاد حقوق دانشگاه هاروارد، لورن لوسیک، آشنا شد. لوسیک کسی بود که در آن زمان قانون کپیرایت را در دادگاه عالی به چالش کشیده بود. آرون به واشنگتن رفت تا در جلسه استیناف دیوان عالی حضور داشته باشد.
او در سال ۲۰۰۴ در دانشگاه استنفورد وارد برنامهای شد که مخصوص شاگردان موفق بود. این شاگردان موفق کسانی بودند که قرار بود در مدت چهار سال به بزرگان صنعت تبدیل شوند. در سال ۲۰۰۵ و زمانی که تنها یک سال از حضور او در دانشگاه میگذشت به او پیشنهاد شد در پروژه راهاندازی فروم جدید با نام Y Cominator به سرپرستی پل گراهام کار کند. وبسایتی که او برای این برنامه ساخت Infogami نام داشت که خود ابزاری برای ساختن وبسایت بود.
آرون سوارتز به دلیل آنکه نمیتوانست شهریه دانشگاه را پرداخت کند، از دانشگاه اخراج شد.
او در سال ۲۰۰۸ وبسایت پرسش و پاسخ Watchdog.Net را با هدف ایجاد دسترسی به اطلاعات عمومی راهاندازی کرد. همچنین وبسایتی با نام Open Library را راهاندازی کرد که یک دایرهالمعارف بزرگ بود و قرار بود درباره هر کتاب یک صفحه مطلب ارائه دهد. لینکهای موجود در هر صفحه این وبسایت باعث میشود که افراد بتوانند کتابها را جستجو کنند، بخرند یا قرض بگیرند.
سایت Pacer یک سایت دولتی است که مدارک رسمی دادگاههای آمریکا در آن وجود دارد؛ اما افراد برای استفاده از این سایت باید کارت اعتباری اکسپرس طلایی داشته باشند. این سیستم هر سال حدود ۱۲۰ میلیون دلار درآمد کسب میکرد. آرون موفق شد دو میلیون و هفتصد هزار سند دادگاه فدرال را جمعآوری کند و بعد از آن به همراه استیو مالامود که موسس سایت public.resource.org بود، تصمیم گرفتند که در این مورد با نیویورک تایمز مصاحبه کنند. دانلود اسناد، موجب ورود به اسناد محرمانه زیادی شد. ماموران اف.بی.آی خانه والدین آرون در ایلینوی را جستجو کردند. اف.بی.آی بدون متهمکردن او تحقیقات خود را متوقف کرد.
وی در سال ۲۰۱۰ تصمیم گرفت با جیاستور مقابله کند. آرون متوجه شد که کاربران در شبکه کتابخانه موسسه MIT به محتوای جیاستور دسترسی دارند. او در ۲۴ سپتامبر سال ۲۰۱۰ یک لپتاپ خرید و در شبکه MIT با نام Gray Host ثبت نام کرد و نام کاربری خود را لپتاپ شبح گذاشت و از روز بعد شروع به هککردن و دریافت مقالات کرد. پس از مدتی مسئولان دانشگاه لپتاپ و هارد او را در زیرزمین ساختمان MIT پیدا کردند. پلیس او را در حال بازگشت از MIT به خانه دستگیر کرد. به او پیشنهاد شد که به گناهکاربودن خود اعتراف کند و بعد از آن یک ماه و نیم به مرکز اصلاح و تربیت، سه ماه به زندان و یک سال در حبس خانگی به سر ببرد و در این دوران باید از کامپیوتر هم محروم باشد؛ اما آرون این پیشنهاد را نپذیرفت.
دادستان فدرال در ۱۴ جولای سال ۲۰۱۱ او را به چهار مورد تبهکاری متهم کرد. دفتر دادستانی بخش ماساچوست در بیانیهای عنوان کرد که آرون به ۳۵ سال زندان، سه سال تحتنظربودن و یک میلیون دلار جریمه محکوم شده است. آرون با ضمانت صد هزار دلاری از زندان آزاد شد و همان روز جیاستور شکایت خود را از او پس گرفت؛ اما دولت قبول نکرد.
در سال ۲۰۱۱ آرون و کیوین پولیسن برای نیویورکر سیستمی را با نام Stronbox راهاندازی کردند تا به وسیله آن افراد بدون ترس از بهخطرافتادن هویت خود اطلاعات خود را به گزارشگران بدهند.
در ۱۲ سپتامبر سال ۲۰۱۲ اتهام دیگری که ۱۳ شاکی داشت، علیه آرون مطرح شد. در این اتهام موارد کلاهبرداری کامپیوتری و دسترسی غیرمجاز به کامپیوتر عنوان شده بود.
طبق قانون ۱۱ مورد از ۱۳ جرم آرون جرائم کامپیوتری نوشته شد، که در سال ۱۹۸۶ به تصویب رسیده بود.
آرون سوارتز در ۱۱ ژانویه سال ۲۰۱۳ بر اثر فشارهای روانی، پس از حلقآویزکردن خود در آپارتمان شخصیاش در بروکلین نیویورک، جان داد. آن زمان او ۲۶ سال داشت.
بعد از مرگ آرون، هکرهایی از اعضای گروه ناشناس، در اعتراض به مرگ او به یک سایت دولتی حمله کردند و ویدئویی را با این مضمون منتشر کردند: «دو هفته پیش مرزهایی شکسته شد. دو هفته پیش، چنین روزی، آرون سوارتز به قتل رسید. او کشته شد؛ چون مقابل تصمیمی قرار گرفته بود که از پسِ آن بر نمیآمد. کشته شد؛ چون ناچار به شرکت در بازیای شده بود که در آن نمیتوانست برنده شود.»
همچنین خانوادهاش اعلام کردند که ارعاب از سوی سیستم عدالتی آمریکا دلیل مرگ فرزند آنها بوده است. برخی وکلا و نمایندگان مجلس نیز قانونی به نام قانون آرون پیشنهاد کردند که درصدد اصلاح قانونی بود که آرون را به ۳۵ سال حبس محکوم کرده بود.