سوء‌استفاده دیجیتال در خشونت خانگی به معنای استفاده افراد از فناوری و ابزارهای دیجیتال برای اذیت، ترساندن یا کنترل همراه در یک رابطه خشونت‌آمیز است. این نوع از خشونت می‌تواند از طریق پیام‌رسانی متنی، شبکه‌های اجتماعی، ایمیل، تماس‌های تلفنی و سایر دستگاه‌های دیجیتال رخ دهد.
سوء‌استفاده دیجیتال در خشونت خانگی معمولا به شکل پنهانی و بدون آگاهی دیگران انجام می‌شود، که این امر موجب کاهش توانایی قربانی در شناسایی و گزارش این نوع از خشونت می‌شود.
نشانه‌های احتمالی سوء‌استفاده دیجیتال
- کنترل بی‌مورد در شبکه‌های اجتماعی: اگر فردی به طور مداوم کنترل می‌کند که کدام یک از دوستان و آشنایان می‌توانند در شبکه‌های اجتماعی باشند و کدام‌ها نمی‌توانند، این می‌تواند نشانه‌ای از کنترل ناسالم باشد.
- ارسال پیام‌های منفی و تهدیدآمیز آنلاین: ارسال پیام‌های منفی، تهدیدآمیز یا توهین‌آمیز افراد به همراه خود، می‌تواند نوعی از سوء‌استفاده دیجیتال باشد.
- نظارت مداوم: اگر فردی به صورت مداوم از طریق ابزار دیجیتال نظارت کند که کاربر مورد نظرش چه فعالیتی می‌کند، کجا می‌رود و با چه کسانی ارتباط برقرار می‌کند، این ممکن است نشانه نظارت غیرمجاز باشد.
- فشار برای اشتراک عکس‌های برهنه یا حساس: اگر فردی در یک رابطه به دیگری فشار می‌آورد تا عکس‌های برهنه یا حساس از خودشان به اشتراک بگذارند، نیز می‌تواند نشانه سوء‌استفاده دیجیتال باشد.
- فشار برای اشتراک گذاری رمزها و اطلاعات شخصی: اگر فردی از دیگری خواسته باشد که رمز عبور‌ها یا اطلاعات شخصی خود را به اشتراک بگذارد، این می‌تواند نشانه از تلاش برای کنترل بیش‌تر باشد.
- ترس از عواقب عدم پاسخ به پیام‌ها: اگر فردی در یک رابطه از عواقب منفی به دلیل عدم پاسخ به پیام‌های متنی ترس داشته باشد، ممکن است به نشانه کنترل باشد و به مصداق ترساندن تبدیل شود.
- محدود‌کردن دسترسی به اطلاعات و ارتباط: چنانچه فردی دسترسی همراه خود را به شبکه‌های اجتماعی یا ایمیل را محدود کند تا او نتواند با دیگران ارتباط برقرار کند، مصداق سوء‌استفاده دیجیتال است.
- نشر اطلاعات شخصی غیرمجاز: افشای اطلاعات شخصی، تصاویر یا ویدیوهای خصوصی همراه به منظور رساندن احساس تعقیب یا تهدید به او نیز سوء‌استفاده دیجیتال است.
- استفاده از اطلاعات دیجیتال برای تهدید مالی یا اجتماعی: مثلا تهدید با انتشار اطلاعات محرمانه در صورتی که همراه به درخواست‌های خود پاسخ ندهد.
- ایجاد احساس هراس و ترس از طریق پیام‌های متنی یا تلفنی: استفاده از ابزارهای دیجیتال برای ایجاد وضعیت‌های ترسناک و هراس‌آور ممکن است نمونه‌‌ای از سوء‌استفاده دیجیتال باشد.
با این حال، باید توجه داشت که تشخیص صحیح سوء‌استفاده دیجیتال می‌تواند مشکل باشد و نیاز به ارزیابی شرایط و تحلیل موقعیت دارد.
توصیه ما این است که همواره با کنترل تنظیمات حریم خصوصی، تغییر رمز عبور و تنظیم سوالات امنیتی، به شیوه‌های ایمن‌تری در استفاده از فناوری دست یابید. یکی از راههای رایج استفاده افراد از فناوری در خشونت خانگی، نظارت بر شبکه‌های اجتماعی همراهان‌شان و دنبال‌کردن پست‌های آنلاین دوستان و خانواده است. تنظیمات حریم خصوصی خود را بررسی کنید و در نظر داشته باشید و از دوستان و خانواده خواهش کنید که شما را در پست‌ها تگ نکنند یا تصاویر شما را آنلاین به اشتراک نگذارند. مطمئن شوید که تنها دنبال‌کننده‌های شما به محتوای شبکه‌های اجتماعی‌تان دسترسی دارند و در میان آن‌ها فرد ناشناسی وجود ندارد.