امیر خوراکیان که برادر دو «شهید» به نامهای حسن و مجتبی است، از سال ۱۳۶۳ تا ۱۳۷۳ در حوزه علمیه قم «تحصیلات علوم دینی و اسلامی» را گذراند. او از سالهای دهه ۷۰ شمسی در پستهای نسبتا مهمی قرار داشت. از جمله از طرف شخص خامنهای در سال ۱۳۷۹ به سمت دبیرکلی اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشآموزان کشور انتخاب شد.
معاونت تبلیغات «آستان قدس رضوی»، و پستهای دیگر در این مجموعه که ریاست آن توسط خامنهای برگزیده میشود از جمله دیگر پستهای امیر خوراکیان در سالهای دهه ۸۰ شمسی بود. خوراکیان در پستهای دیگری نیز در طی دهه ۸۰ قرار داشت تا اینکه محمدباقر قالیباف – که او نیز در مشهد به دنیا آمده است – به عنوان شهردار تهران او را به عنوان ریاست سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران انتخاب کرد.
خوراکیان از جملههای چهرههای مورد اعتماد خامنهای بود و است. او زمانی در دفتر «حفظ و نشر آثار حضرت آیتالله خامنهای» نیز در جایگاه معاون هماهنگی حضور داشت و پستهای دیگری که طی این مدت بر عهده گرفت تا اینکه در سال ۱۳۹۴ بود که ابوالحسن فیروزآبادی – دبیر شورای عالی فضایی مجازی و رییس مرکز ملی فضای مجازی – او را به عنوان «معاون محتوای مرکز ملی فضای مجازی» انتخاب کرد.
مرکز ملی فضای مجازی، زیر نظر شورای عالی فضای مجازی است؛ شورای عالی فضای مجازی، عالیترین نهاد تصمیمگیر درباره فضای مجازی است و خامنهای در انتخاب اعضای آن دخالت مستقیم دارد و درباره فعالیت آن نیز حساسیتهای ویژهای دارد. خوراکیان در دیماه ۱۳۹۹ از پست معاونت محتوای مرکز ملی فضای مجازی کنار کشید.
امیر خوراکیان نیز همانگونه که انتظار میرود از جمله کسانیست که دیدگاه بسیار تنگنظرانهای نسبت به فضای مجازی دارند. او در واقع از سرکوبگران آزادی اینترنت در ایران است. به عنوان نمونه او همچون رهبر خود، علی خامنهای، از مخالفان جدی پیامرسانهای خارجی همچون تلگرام است. او زمانی تلگرام را همچون «قلعه» توصیف کرده بود.
البته حضور میلیونها ایرانی در تلگرام که بیش از ۴۰میلیون تن ارزیابی میشود خود نشانگر فاصله عمیق و پرنشدنی بین دیدگاه امثال خوراکیان با بخش بزرگی از ایرانیان است. خوراکیان همچنین از جمله کسانیست که پیشنهاد داده بود اینترنت کودکان در فضای مجازی جدا شود که البته به دلیل ضعف ساختاری جمهوری اسلامی در امور دیجیتال، این طرح نیز در حد حرف باقی ماند و پیش نرفت.
امیر خوراکیان که خود خبر استعفا از مرکز ملی فضای مجازی را در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد، در دوره حضور در معاونت محتوای این مرکز از جمله افراد مخالف اینستاگرام بود و تمام تلاش خود را کرده بود که پیامرسانهای مطلوب جمهوری اسلامی همچون «سروش» تبلیغ شوند. او حتی به صداوسیما نیز حمله میکرد که چرا در برنامههای خود اینستاگرام را تبلیغ میکند!
خوراکیان در آبان ۱۳۹۹ گفته بود: «تاکیدمان این است که پیامرسان های خارجی که فاقد مجوز هستند و هیچ تعامل و همکاری با کشور ندارند، در اولویت تبلیغ در تلویزیون به هیچ عنوان نباشند. ما در مرکز ملی فضای مجازی، مخالفت خود را با این اقدام سازمان صداوسیما در قالب ارسال ابلاغیهای به این سازمان اعلام کردیم و پیگیر موضوع بوده و جلسات مشترکی نیز با سازمان صداوسیما داشتهایم. به شدت دنبال این هستیم که هم پیامرسانهای خارجی در برنامههای رسانه ملی معرفی نشوند و هم ظرفیت برای استفاده پیامرسانهای بومی از این فضا، فراهم شود.»
امیر خوراکیان از جمله طرفداران عباراتی همچون «ایمیل ملی» نیز بود و در اردیبهشت ۱۳۹۸ نیز مدعی بود که وزارت ارتباطات، «موظف» است که «سرویسها و خدمات پایه ملی مانند پیام رسان، جویشگر، ایمیل و امثال آن را» تهیه کند به گونهای که «استقلال آن تضمین شده باشد»!
در واقع خوراکیان همچون رهبر خود علی خامنهای دچار معضل «دشمنانگاری» از اینترنت و فضای مجازی است و مروری بر مواضع او نشان میدهد، تلاش او برای سرکوب آزادی اینترنت در ایران، و محدودسازی آزادی بیان ایرانیان ریشه در همین دیدگاه او دارد.
از جمله در اسفند ۹۷ سخنانی گفته بود که به روشنی نشانگر این دیدگاه ارتجاعی و سرکوبگرانه است: «ایجاد ترس کاذب و دوم مایوسساختن مردم و مسئولان از اهداف دشمن است. لذا در مورد پلتفرمها جوانها و مسئولان باید خیلی هوشیار باشند. اگر ما میدان را برای پلتفرمهایی که بستر اصلی رسانههای خارجی هست باز کنیم خواسته و ناخواسته به دشمن کمک کردیم».