اگرچه طرح «صیانت از فضای مجازی» به علت فشار سنگین افکار عمومی عملا مسکوت مانده است و برخی از خبرگزاری‌ها و چهره‌ها از به بایگانی‌سپاری آن می‌گویند ولی واقعیت این است که حامیان طرح صیانت همچنان فعال هستند و برای به بارنشانی ایده‌های ضدآزادی خود از پا نمی‌نشینند. اکثریت مطلق این چهره‌ها نیز در حالی درباره اینترنت سخن می‌گویند و خود را در مقام تصمیم‌گیری درباره آن می‌بینند که از کوچک‌ترین لازمه‌های تخصصی درباره این حوزه نیز بهره‌ای ندارند.
یکی از این افراد که حضور پررنگی درباره مسائل مربوط به اینترنت در ایران دارد، شخصی است به نام حسین جلالی که به عنوان «نماینده» در مجلس شورای اسلامی فعالیت می‌کند. او عضو «کمیسیون فرهنگی» مجلس شورای اسلامی است و در زمان مطرح‌شدن طرح صیانت از امضاکنندگان و حامیان سرسخت آن بوده است.
پیش از پرداختن به تحرکات و سخنان جدید حسین جلالی در راستای محدودسازی آزادی اینترنت در کشور، شایسته است اشاره کوتاهی به طرح صیانت برود تا مخاطب ناآشنا با این بحث بداند اساسا درباره چه سخن گفته می‌شود. در این راستا این نقل قول از «نصرالله پژمانفر» کاملا می‌تواند نشانگر آنچه آنان صیانت از فضای مجازی می‌خوانند، باشد.
پژمانفر – که او نیز از «نمایندگان» مجلس شورای اسلامی است – گفته بود: «همه شبکه‌های اجتماعی که در ایران کار می‌کنند، اگر تحت قوانین جمهوری اسلامی به ارائه خدمات بپردازند، ما از آن‌ها حمایت می‌کنیم. سوال این است که اگر یک پلتفرمی خدماتش را در قالب مقررات کشور ما مطرح نکرد و هر کاری که دلش می‌خواست را در کشور انجام داد، باید آزاد باشد؟»
حسین جلالی که از حوزه شهر رفسنجان در مجلس شورای اسلامی حضور دارد و متولد سال ۱۳۴۱ است، در تازه‌ترین اظهارات خود در یک بیان صریح تاکید کرد که ِ. او اینترنت چین را «اینترنت ملی» خواند و مدعی شد که پیشنهاد او برای این است که هکرها نتوانند در سازمان‌های تحت فعالیت جمهوری اسلامی نفوذ کنند.
این عین اظهارات اوست که در گفت‌وگو با «دیده‌بان ایران» مطرح شده است: «باید توجه کنیم که هکرها در هر سازمانی بتوانند، ورود می‌کنند؛ پس باید ببینیم کشورهایی که مورد حمله هکرها قرار نمی‌گیرند، چه کار می‌کنند؟ هکرها تا‌به‌حال موفق به نفوذ به سیستم‌های چین نشده‌اند؛ چرا؟ چون چین اینترنت ملی دارد».
اظهارات حسین جلالی با انتقاد وبسایت‌ها و خبرگزاری‌های داخل کشور نیز روبرو شد. از جمله «مجتبی آستانه» خبرنگار فناوری اطلاعات در خبرگزاری «دیجیاتو» نوشت: «این اظهارات درحالی مطرح می‌شود که “اینترنت ملی” یا داخلی خالی از معناست. اینترنت به‌معنای دسترسی به شبکه جهانی است که امکان ملی یا داخلی‌کردن آن وجود ندارد. با این‌حال عده‌ای از نمایندگان مجلس همچون انزوای ایران در ارتباطات بین‌الملل، به‌دنبال انزوای مردم ایران در حوزه فضای مجازی نیز هستند».
جدای از بحث اینترنت چینی و هکرها، در همین خرداد ۱۴۰۲ حسین جلالی نکته‌ای درباره فیلترینگ اینستاگرام مطرح کرد که بسیار محل تامل است و نشان می‌دهد بر خلاف ادعاهای مکرر حامیان طرح صیانت – که مدعی بودند طرح صیانت برای محدودیت نیست و بلکه برای حمایت از کاربران داخلی است – این طرح کاملا در راستای محدودسازی آزادی اینترنت بوده است.
در همان گفت‌وگو با «دیده‌بان ایران» حسین جلالی وقتی با پرسش درباره سرنوشت طرح صیانت روبرو شد، چنین گفت: «با توجه به اینکه پیش از این، وزارت ارتباطات بسیاری از اپلیکیشن‌های خارجی را محدود کرد، طرح ساماندهی دیگر موضوعیت ندارد؛ چون نتیجه‌ای برای ما ندارد. با این اقدام وزارت ارتباطات تقریباً بسیاری از موارد ساماندهی فضای مجازی منتفی شد. یکی از برنامه‌های ما این بود که با اپلیکیشن‌های خارجی صحبت کنیم که فعالیت آن‌ها مشروط به وجود دفتر نمایندگی و سرور در داخل کشور باشد، اما وقتی قابلیت دسترس به اینستاگرام و سایر موارد وجود ندارد، موضوع بحث ما دیگر این موضوع نیست».
به نظر می‌رسد حضور کلیدواژه‌هایی چون «محدودیت» یا ابراز خوشحالی از نبود دسترسی آسان به اینستاگرام و پلتفرم‌های همسو، به خوبی نشان بدهد که مبدعان و حامیان طرح صیانت وقتی سخن از «ساماندهی» فضای مجازی می‌راندند درواقع از چه سخن می‌گفتند.
گفتنی است حسین جلالی در آبان ۱۴۰۱ از قتل مهسا امینی نیز به صورت تلویحی دفاع کرده بود و آن را ناشی از «اجرای قانون» دانسته بود و گفته بود: «هزاران نفر برای ارشاد و هدایت توسط گشت ارشاد به خیابان وزرا برده شده‌اند، یک نفر هم در این بین، بیمار بوده که فوت کرده است. نمی‌شود که بی‌قانونی باشد. وقتی قانونی در نظر گرفته می‌شود باید اجرا شود و نیروی انتظامی هم قانون را اجرا کرده است».
جلالی که اساسا تمام دغدغه خود را در «کمیسیون فرهنگی» بر پیشبرد طرح‌های ضدآزادی اینترنت قرار داده است و از همه توان خود استفاده می‌کند که دسترسی کاربران ایرانی به فضای مجازی را سخت‌تر و سخت‌تر کند، در فروردین ۱۴۰۲ گفته بود: «طرح جرایم مالی برای بدحجابان در مجلس در حال پیشروی است و در آن ممنوعیت استفاده از اینترنت برای سلبریتی‌هایی که کانال یا وبگاهی با تعداد عضو بالا دارند، در نظر گرفته شده است».
او پیش از این رییس دفتر مصباح یزدی نیز بوده است. مصباح یزدی به عنوان یکی از آیت‌الله‌های تندرو و رادیکال مذهبی در شهر قم شناخته می‌شد و مدت‌هاست که فوت شده است. از چنین شخصی با چنین نگاهی به قتل یک دختر نوجوان و چنین سابقه‌ای در دفتر کسی چون مصباح یزدی بعید نیست که خواستار ممنوعیت استفاده از اینترنت برای «سلبریتی‌های بدحجاب» شود، از فیلترینگ اینستاگرام خوشحال باشد و اینترنت ایران را شبیه اینترنت در دولت سرکوبگری چون چین بخواهد!